Susret lokalnih nosilaca procesa kod partnera na projektu REDISCOVER

U skladu sa glavnim ciljem projekta REDISCOVER koji se odnosi na otkrivanje mogućnosti koju nosi jevrejska kulturna baština u partnerskim gradovima da bi se na osnovu njih realizovala odgovarajuća turistička rešenja u skladu sa modernim dobom, prva tematska aktivnost se odnosila na sprovođenje lokalne ankete kojom se kao krajnji rezultat dobija portfolio koji integriše lokalne materijalne i nematerijalne elemente jevrejske baštine. Tokom rada su svi zainteresovani na lokalu dobili mogućnost da imaju značajnu ulogu, te su se kod partnera održavali lokalni sastanci sa njima u periodu između 1. novembra i 20. decembra 2018. da bi se oni mobilisali.  

Prilikom ovih sastanaka su zainteresovani mogli da se upoznaju sa najvažnijim aktivnostima projekta, očekivanim rezultatima i glavnim ciljevima. Osim toga, značajan naglasak je stavljen na upoznavanje sa značajem lokalnih zainteresovanih lica i njihovog doprinosa u početnim fazama projekta, ali je bilo reči i o njihovom učešću od ključne važnosti koje se ogleda u promovisanju rezultata projekta, deljenju znanja i iskustva ili novih ideja

U grupi lokalnih nosilaca procesa se nalazi širok krug stručnjaka, lokalne samouprave, turističke organizacije, predstavnici lokalnih tela za očuvanje kulturne baštine, tematski stručnjaci, stručnjaci lokalnih trgovinskih komora, članovi i prominentne ličnosti lokalnih jevrejskih zajednica. Prva značajna uloga zainteresovanih lica je bila da se u slučaju nekoliko partnera definiše tema Ličnog istorijskog dosijea. Tokom projekta REDISCOVER su na društvenim mrežama postavljani postovi koji su se ticali po jednog Ličnog istorijskog dosijea po partneru koji je u obliku intervjua promovisao po segment lokalne jevrejske kulture. Lokalni stejkholderi su imali značajnu ulogu u definisanju Ličnog istorijskog dosijea za datog projektnog partnera, odnosno u izboru osoba za intervjuisanje. Među njima su bile istaknute ličnosti lokalnih jevrejskih zajednica, stručnjaci za jevrejsku kulturnu baštinu, odnosno turistički eksperti. Serija intervjua se nalazi na Facebook stranici projekta: https://www.facebook.com/rediscover.interreg/

Tokom susreta je kao prvi zadatak diskutovano formiranje metodologije za stvaranje repozitorijuma lokalne jevrejske kulturne baštine. Pitanje od ključne važnosti je bilo utvrđivanje glavnih kategorija na osnovu kojih bi se identifikovali elementi materijalnog i nematerijalnog nasleđa i koji bi bili uvršteni u repozitorijum na nivou grada. Što se tiče materijalne baštine, u nju prvenstveno spadaju sinagoge, groblja, druge sakralne građevine, stambene zgrade, škole i socijalne institucije, iako je u okviru projekta glavni naglasak na još uvek skrivenim elementima kulturne baštine u koje spadaju pesme, muzika, ples, književnost, gastronomija, zanatstvo, nauka, lična uverenja, usmena istorija, baština istaknutih ličnosti. U velikom broju slučajeva stoji ogromna količina informacija na raspolaganju u vezi sa lokalno jevrejskom kulturnom baštinom, zbog čega je i potrebna posebna metodologija za procenu koja uzima u obzir i turistički potencijal datog elementa. Lokalni repozitorijumi će kasnije poslužiti kao osnova za zajedničku veb stranicu turističkih usluga.

KONTRAPUNKT ŽIVOTA – Filmovi sa XXVII Međunarodnog festivala etnološkog filma

Trodnevni festival etnološkog filma ove godine nazvan „Kontrapunkt života“ po čuvenom romanu Oldousa Hakslija pokušava da kroz samo tri filma prikaže svu složenost i kontradiktornost današnjeg života i širok dijapazon tema kojima se bavi savremena antropologija. Festival se održava od 26. do 28. decembra u predivnom izložbenom prostoru Gradskog muzeja Subotica posvećenom zaostavštini Oskara Vojnića.

Program

Sreda, 26. decembar 19h – Kako sam postao ono što sam bio (Južna Koreja, 2018.) 95′
Padmi Angdu se čitav svet okrenuo naglavačke kada je izbačen iz manastira u kom je živeo. Iako ga u Ladaku smatraju živim Budom, jedino što ga drži jeste bezrezervna ljubav njegovog učtelja. Sa ulaskom u adolescentsko doba, velika očekivanja zajednice vode mladog Rimbočea u pobunu. Nakon godina provedenih u uzaludnom čekanju da se pojave njegovi učenici sa Tibeta, u potrazi za odgovorom, Ramboće, na pragu adolescencije, i njegov ostareli učitelj otiskuju se na epski put ka Tibetu.

Četvrtak, 27. decembar 19h – Pani: Žene, droga i Katmandu (Tajland, Španija 2017.) 87′
Uprkos činjenici da se zavisnost od droge kod žena u Nepalu smatra tabu temom, šest hrabrih žena otvoreno govori o borbi da se izleče od zavisnosti, suočavajući se, istovremeno, sa izazovima koje nosi život otpadnika u Katmanduu: siromaštvom, dilerima droge, preživljavanjem zahvaljujući seksualnom radu, korumpiranim policajcima i diskriminacijom. Odbačene od društva, one se oslanjaju na sebe i pomažu jedna drugoj kako bi preživele. Neke žene uspevaju da se otisnu na težak put izlečenja, dok druge ostaju, nesposobne da pobegnu od muka koje nosi zavisnost. Svojom jedinstvenom i retkom perspektivom, film izaziva empatiju, razumevanje i saosećanje za žene koje pate od zavisnosti u Nepalu.

Petak, 28. decembar 19h – Idemo na jug (Kanada, 2018.) 104′
Idemo na jug je drugi deo tetralogije u kojoj Dominik Ganjon istražuje strane sveta interneta u eri postistine. Dosledan svom kredu – bioskopu bez kamere, materijal za film nalazi u svetu jutjubera. Poigravajući se sa apsurdnom teorijom savremenih gurua da je Zemlja ravna ploča, kreće na putovanje od pola Zemlje, koja je u obliku diska, do Tropske zone, hladnih mora načičkanih lednicima, i dalje, u svemir! Oni sa kojima se susreće dele svoju istinu sa nama, stvarajući mahniti mozaik – u kom jednaku pažnju zavređuju spiskovi za kupovinu, intimni izlivi i teorije zavere, vrtoglave slike zemlje viđene sa svemirske stanice, lagani praznični filmovi, seksualni turizam i tropske kataklizme izazvane klimatskim promenama – odnosno hipnotišuću eho-komoru u kojoj je sve povezano … jer sve je istinito na internetu. Za razliku od novinarske prakse proveravanja činjenica, autor konstruiše, iz sopstvene subjektivnosti, ideju o Jugu, kao što je u filmu o severu konstruisao ideju o severu.

1918. – poslednja austrougarska godina u Subotici

U četvrtak 20. decembra 2018. godine sa početkom u 19 sati u Gradskom muzeju u Subotici istoričar Mirko Grlica održaće predavanje1918. – poslednja austrougarska godina u Subotici.

Poslednja godina Prvog svetskog rata pokazala je svu složenost društvenog trenutka jedne gradske sredine u okviru države pred njeno urušavanje i odlazak sa istorijske scene. Za razliku od brojnih ovogodišnjih pokušaja da se za potrebe jeftinog političkog trenutka izvrši revizija istorije i sve svede na pažljivo birane i poželjne činjenice, namera ovog predavanja je da pokaže svu kompleksnost izuzetno burnih događanja. Od pokušaja političkih elita grada i Mađarske da točak istorije zadrže na kursu prethodnih decenija, do neprepoznavanja poruka koje su nosili ženski (feministički) i levičarski (radnički) pokreti, predavanje će skrenuti pažnju i na veliku nesposobnost vlasti u rešavanju svakodnevnih egtistencijalnih problema građana, kao i na neviđenu anarhiju u formi svakovrsnih pljačkaških pohoda na nezaštićene građane. Kada se svemu dodaju posledice pandemije španske groznice, dobijamo okvir u kome je krajem godine realizovana ideja jugoslovenske države.

Đorđe Bošan

Datum otvaranje: 13. decembar 2018., 18 sati
Mesto: Sala za tematske izložbe, prizemlje
Autori izložbe i kataloga: dr Olga K. Ninkov i Ljubica Vuković Dulić
Izložba je otvorena do 31. maja 2019.

Slikar i profesor Đorđe Bošan rođen je u Subotici 1918, u porodici Samuela i Ele Bošan. Bio je učenik subotičke gimnazije i karikaturista subotičkog satiričnog lista „Grimasz“. Završio je Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu 1946, a potom specijalne tečajeve u klasi Ljube Babića u Zagrebu i Marka Čelebonovića u Beogradu. Bio je član ULUS-a, i jedan od članova osnivača grupe „Samostalni“ i „Beogradske grupe“. Kao profesor Akademije likovnih umetnosti u Beogradu, tokom svog profesorsko-pedagoškog rada za predmet slikarstvo, od 1949. do 1978, učestvuje u značajnim likovnim zbivanjima i u konstituisanju rada ove visokoobrazovne umetničke ustanove: 1957. je bio član Komisije za izradu prvog Statuta Akademije. „Svoju profesorsku ulogu shvatao je kao delovanje tumača i podstrekača opšteg kulturnog uzdizanja, a ne samo kao prenosioca tehničkih znanja ili, daleko bilo od pomisli, kao primer za stilsko ugledanje.“ (Aleksa Čelebonović)

Đorđe Bošan je dobitnik više nagarda, kao npr. Umetničke kolonija Ečka i Forumove nagrade. Preminuo je u Beogradu 1984, nakon čega je dr Nada Bošan je 1987. poklonila dvadeset i šest njegovih slika Gradskom muzeju Subotica i tako osnovala u rodnom gradu slikara Poklon zbirku Đorđe Bošan. Osim svojim poreklom, Đorđe Bošan je za Suboticu višestruko vezan i svojim profesionalnim angažmanom, ponajpre slikarskim, odnosno izložbenim. Tako je u Subotici izlagao već 1938. godine na Izložbi mladih umetnika jugoslovenskih Mađara, tada već kao student beogradske Umetničke akademije. Članovi porodice Bošan u Subotici su imali važnu ulogu u razvoju šaha, te u reolucionarnom i cionističkom pokretu, kao i na polju umetnosti u periodu između dva svetska rata. Mnogi iz porodice su postali žrtva holokausta. Upoznajući korene i početke delatnosti Đorđa Bošana, možemo izvršiti revalorizaciju njegove umetnosti i povezati je kako sa ličnom istorijom umetnika tako i sa aktuelnim dešavanjima umetnosti i politike vremena u kome je živeo. Izložbu prati katalog sa studijom dr Olge K. Ninkov ĐORĐE BOŠAN I SUBOTICA, te studijom Ljubice Vuković Dulić ĐORĐE BOŠAN – STUDENT I PROFESOR AKADEMIJE. Među celine kataloga, uključen je i popis radova Đorđa Bošana u javnim zbirkama, od kojih su ovom prilikom izložena dela iz Gradskog muzeja u Bečeju, Gradskog muzeja Senta, Gradskog muzeja Subotica, Jevrejskog istorijskog muzeja u Beogradu, Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, Savremene galerija Subotica i Savremene galerija Zrenjanin.

„Nedostaje nam njegova okrepljujuća duhovita i britka, oštra reč, kojom je, ako smem tako da se izrazim, neumorno lupao po nekim glupim obmanama, razbijao iluzije, širio horizonte, kritikovao sve oko sebe … Umelo je to i da zaboli, ali i da ponese!” (Magda Simin Bošan)